Een schreeuw

Soms zou ik willen schreeuwen
Hoog van een dak
Naar iedereen die langskomt,
Iedereen die niet op kijkt naar dat dak
Ieder die alleen een iel stemmetje hoort
Ergens vaag, ver weg. 

Ik zou schreeuwen:

'Zie je mij dan niet? Hier, hier ben ik! 
Zie je dan niet wie ik ben?
Zie je het niet?
Zie je enkel wat je verwachtte te zien
Zie je alleen maar een meisje?' 

Soms wou ik dat alle hokjes wegvielen. Dat contact mogelijk is zonder woorden, filters en oordelen. Vaak wil ik dat iedereen elkaar totaal zag en snapte.

Want ik wil je zien. Ik wil je begrijpen. En jij mij.
Heb je daar even tijd voor? Een blikje achter de schermen. Achter alle maskers en lagen. Wat zit daar dan?

Samen even stil staan. Stil kijken we elkaar aan. We zien alles wat er te zien is. En eventjes zijn we verbonden. We begrijpen elkaar.