Kom op! Verman je!

‘Kom op nou, ga mee! Je hebt al lang genoeg getreuzeld. We moeten gaan’.

Maar Stevie bewoog niet. Hij zat daar. Stil in zichzelf gekeerd. Waarom zou hij?

‘En nu is het genoeg, kom NU MEE!´

Stevie bleef zitten. Stil waar hij zat.

Zijn moeder sleurt hem mee. Waar naartoe? Naar de verjaardag van Beppe.

Stevie wil niet mee.

Zijn moeder zet hem in de auto. Nog steeds heeft hij geen woord gezegd. Hij kijkt uit het raam. Waarom moet hij mee? Omdat het hoort? Hij wil niet naar zijn Beppe. Hij was aan het spelen, heerlijk met klei. Zijn moeder begrijpt het niet. Ze schreeuwt alleen maar.

‘Verdorie, we zijn te laat. Wat zullen ze wel niet van me denken? Altijd ben ik te laat. En het komt door jou. Omdat jij zit te zeuren.’

Pisnijdig komt ze bij de verjaardag aan. Verdorie, waarom is dat kind toch zo lastig?

Daar zitten ze bij de verjaardag. Allebei met een gebaksbordje op schoot. De moeder houdt de woede in. Ze doet aardig tegen iedereen om zich heen. Stevie zegt niets. Hij zit daar. Alleen. Hij doorziet zijn moeder wel. Alle woede voor hem.

Ze vertrekken weer. Nog steeds is de moeder chagrijnig. Alleen maar door wat Stevie doet.

Thuis trekt Stevie zich weer terug.

Zijn moeder begrijpt hem niet. Waarom zegt hij niets?

Dan zegt Stevie het: ‘Mam, ik was aan het spelen. Ik wilde niet weg. Ik was midden in het spel. Nu is het niet leuk meer. Je luistert niet naar me. Je ziet niet dat ik aan het spelen ben. Je wil alleen maar dat ik doe wat jij zegt. Dat is alles wat ik mag doen. Een schoothondje zijn.’ hij zegt dit met woede. Boos is hij, om alles wat hij van zijn moeder moet doen.

Samen doen ze niets. Het kind en de moeder. Omdat zij geen ruimte voor hem maakt. Vooral niet voor de kanten die ze niet leuk vindt. Daar schreeuwt ze alleen maar naar. ‘hou op!’, ‘zo is het genoeg geweest!’ Het gaat aan een stuk door. Ze heeft alleen aandacht voor zijn vervelende gedrag. Niet ziet ze hoe mooi de jongen is. Hoe leuk hij is. Wat een mooi bouwwerk hij heeft gemaakt.

En steeds meer durft de jongen niets te zeggen. Hij houdt zich in. Hij speelt niet meer, niet meer in fantasie. Hij trekt zich terug op zijn kamer.

En zijn moeder ziet het niet.

Geschreven op 10 december 2012.