'Dag, hier ben ik'
'Dag, ik wil je niet'
Bam
Ik sla de deur dicht
Zware gedachten. Iedereen kent ze wel toch? Gedachten die jou moedeloos, zwaar maken. Waar je niet vrolijk van wordt.
Het liefste heb ik die gedachten gewoon helemaal niet. Uitbannen, zonder kan ik prima leven. Toch? Maar zo werkt het niet. Zeggen dat je die gedachten niet wilt hebben lost het niet op, ze gaan er niet van weg. Eigenlijk maakt het het alleen nog maar erger. Bij mij althans.
Vaak merk ik niet wat er allemaal in mijn hoofd gebeurd, wat voor gedachten er rond dwalen. Soms heb ik daar even een blik op. Dit had ik vorige week. Wat gebeurde er:
Een gedachte kwam
Het was een vervelende gedachte
Deze wilde ik niet
Ik duwde hem weg
Weg was de gedachte
Ondertussen wel een vervelend gevoel achterlatend. En dus is de gedachte niet verdwenen, ze is er nog! Ze is er op een vervelende manier.
Wat ook wel gebeurd:
Een gedachte komt
Het is geen fijne gedachte
Ik heb er een oordeel over (ik wil jou niet, je bent stom, het is onzin)
De gedachte kruipt weer weg
Het oordeel blijft achter
'Die gedachte mag er niet zijn'
In beide gevallen blijft er een gevoel achter. Een vervelend gevoel. Door het weg te stoppen of iets te gaan denken óver die gedachte, wordt het alleen maar erger. Gemeen van die gedachten, ze winnen dus eigenlijk altijd, althans op deze manier wel...
Word vervolgd als ik meer inzicht in mijn gedachten heb ;)
Herkennen jullie dit? Werken gedachten bij jou ook zo? Wat zijn bij jou de ergste/schadelijkste gedachten?
Liefs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten