Maar verhaaltjes schreef ik niet. Gedichten ook niet. En ik schreef ook niet in een dagboek.
Ik ken mensen die nu schrijven, zowel in een dagboek als gedichten, en dat al jaren doen. Ik ben niet zo'n persoon. Ik schrijf namelijk nog maar pas, nog maar twee jaartjes of zo.
Vroeger had ik namelijk angst om in een dagboek te schrijven. Het schrijven van gedichten of verhalen kwam al helemaal niet in me op. Ik zag mezelf gewoon niet als schrijver.
Maar goed, die angst. Die angst weerhield me om te schrijven. Ik ben natuurlijk wel eens een dagboek begonnen maar ik had niet de discipline om dit bij te houden. Toen ik een jaar later in dit dagboek las, verbaasde ik me over wat ik had opgeschreven! Ik vond het kinderachtig en misschien schaamde ik me eigenlijk ook wel een beetje. Waarschijnlijk zou ik het nu, weer jaren later, schattig vinden.
Toen was het echter verlammend. Ik besefte dat ik veranderde door de tijd heen en dit wilde ik juist niet op papier terugzien. Dit was mijn angst: de angst om later iets van mezelf terug te lezen waar ik me om zou schamen. Dus in het vervolg las ik mijn dagboek terug. En ik begon vooral niet in een nieuw dagboek.
Ondertussen ben ik aardig veranderd. Ik denk dat ik in de afgelopen twee jaar meer heb geschreven dan in al die jaren die hier voor af aan gingen. Ik ben ook met twee blogs begonnen, waarbij op dit blog mijn eigen verhalen, gedichten en meningen centraal staan. Dat had ik nooit gedacht! En dat het me makkelijk af zou gaan al helemaal niet.
Schrijven is voor mij een heerlijk en bevrijdend proces geworden. Ik schrijf gewoon op wat als eerste in me opkomt. En dan wordt het een verhaal, een gedicht of gewoon wat geklad. Het hoeft helemaal niet mooi te worden en dat is het bevrijdende aan schrijven!
Het schrijven is vooral voor mij belangrijk geworden door de cursus 'The Artist's Way' van Julia Cameron. Zij schreef een gelijknamig boek, wat vele cursussen heeft opgeleverd die werken volgens haar methode. Maar je kunt ook thuis zelf aan de slag met het boek. Dit heb ik gedaan. Gedurende twaalf weken ben je bezig met het verder ontwikkelen van je creativiteit.
Eén van de belangrijkste peilers van haar methode zijn de 'ochtendpagina's'. Dit zijn drie pagina's die je 's ochtends, meteen als je wakker bent, schrijft. Meteen toen ik begon met deze cursus, begon ik ook hiermee. En dat bevalt me heel goed! Je schrijft gewoon drie pagina's, hoe je je ook voelt. Ik sta er speciaal een half uur eerder voor op.
Alles wat in mij opkomt zet ik zo 's ochtends op papier. Het is heel rustgevend en een fijn begin van de dag. Meestal zet ik op papier waar ik over heb gedroomd, hoe ik me op dat moment voel en soms ook iets over de vorige dag. Veel gezeur ook vaak.
Het meest fijne aan de ochtendpagina's, is dat het de bedoeling is om niet terug te lezen! Wat een bevrijding. Natuurlijk moet je op den duur wel teruglezen, maar in het begin dus expres niet.
Ondertussen is schrijven dus een heel belangrijk onderdeel van mijn dag geworden. Eigenlijk schrijf ik elke dag wel iets en dit is heel prettig. Het is fijn om alles toe te kunnen vertrouwen aan het papier, zonder dat iemand anders dit leest of er achter komt. Schrijven is dus niet alleen maar schrijven, maar een manier van in het leven staan. Als ik me niet prettig voel kan ik dat nu lekker van me afschrijven. :)
Liefs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten